منو رد کن از این کابوس از این دنیای بیهوده از این که حس کنم هر کس کنارم جای تو بوده خلاصم کن از این دوری که صبرم رو به پایانه مثل آرامشی هستم که نزدیکه یه طوفانه من از روزای دور از تو از این تکرار بیزارم من انقد تو قفس بودم که از دیوار بیزارم میخوام گم شم تو رویایی که حس بودنت باشه تموم عمر من صرف تماشاکردنت باشه منو این همه تنهایی که رو دوشم آواره پیش من باش قلب من از نبودت بیزاره